2ورزش به نام های:پرتاب نیزه و تنیس در ادامه مطلب...

قوانین پرتاب نیزه نیزه ناحیه? پرتاب قوانین مربوط به مسابقات جنس نیزه از آلیاژ آلومینیوم فشرده یا چوب است و سه بخش دارد: بدنه؛ قسمت طناب‌پیچی شده برای گرفتن نیزه و نوک فلزی، وزن نیزه برای مردان 800 گرم و طول آن حداکثر 270 و حداقل 260 سانتی‌متر است. این ارقام برای زنان 600 گرم با طول حداکثر 230 و حداقل 220 سانتی‌متر می‌باشد. مرکز ثقل نیزه باید مردان بین حداکثر 106 و حداقل سانتی‌متر باشد. مقطع عرضی نیزه دایره‌ای‌شکل است و در کل به‌ شکل ایرودینامیک ساخته شده است.

ناحیه? پرتاب

مسافت مسیر دورخیز در پرتاب نیزه باید حداکثر 5/36 متر و حداقل 30 متر باشد. دالان پرتاب نیزه را دو خط موازی به پهنای 5 سانتی‌متر که در فاصله 4 متری یکدیگر قرار دارند تشکیل شده است. قوس انتهائی دالان پرتاب جزئی از محیط دایره‌ای است که به شعاع 8 متر ترسیم می‌شود و در واقع محدوده? انتهائی پرتاب را مشخص می‌‌کند. برای مشخص‌کردن قطاع یا ناحیه? فرود پرتاب، مرکز دایره به شعاع 8 متر را به دو انتهای قوس انتهائی پرتاب وصل می‌کنیم و سپس خطوط به‌دست آمده را مطابق تصویر (17 - 16)، در یک خط مستقیم ادامه می‌دهیم (زاویه? بین دو شعاع در حدود 29 درجه خواهد بود).
پهنای قوس انتهائی دالان پرتاب باید به عرض 7 سانتی‌متر باشد و از جنس چوب یا فلز و هم‌سطح با زمین است. البته می‌توان در صورت دسترسی نداشتن به قوس آماده، با گچ آن را روی زمین ترسیم کرد.

تِنیس ورزشی راکتی است که بین دو نفر (تنیس تک نفره) یا بین دو تیم دونفره (دوبل) بازی می‌شود. هر بازیکن راکتی دارد که دارای صفحه‌ای از شبکه توری است. بازیکن با این راکت، توپی لاستیکی با پوشش نمدی را به زمین حریف پرتاب می‌کند. بازیکنی (یا تیمی) که زودتر امتیاز نهائی را به دست آورد برنده‌است.

این ورزش ابتدا در بریتانیا و بیشتر میان اشراف‌زادگان رایج شد و سپس به سایر کشورهای انگلیسی زبان رفت و اکنون در همه کشورها بازی می‌شود.

تنیس از ورزش‌های المپیک است. در برخی از کشورها به آن تنیس میدانی می‌گویند تا از ورزش دیگری بنام تنیس شاهی که در سالن و در زمینی با ابعاد متفاوت بازی می‌شود و همچنین تنیس روی میز (که در برخی کشورها با نام پینگ پنگ) متمایز گردد.

اندازه‌های زمین تنیس

تاریخچه [ویرایش]

تا آنجا که شواهد تاریخی در این مورد نشان می‌دهد، ورزش تنیس طی قرون دوازده و سیزده میلادی ابتدا در کشور فرانسه ابداع شد.و در ابتدا فرانسوی ها برای زدن سرویس میگفتند tenez votre service یعنی سرویس و شما بزن و در زبان انگلیسی گفتن این سه کلمه از ادقام ten و vice تبدیل به تنیس شد . ارائه جدی این ورزش در سال 1872 بود که سرگرد هاری جم این ورزش را در شهر لمینگتن (انگلستان) به مردم معرفی کرد. در آن زمان مقررات و خصوصیات این ورزش با آن چه اکنون می‌بینیم تفاوت بسیار داشت. در سال 1877 (میلادی)، اولین بار در دنیا مسابقات تنیس با مقررات و قوانین بخصوصی در زمین‌های تنیس «باشگاه تنیس و کروکت ال انگلند» ویمبلدون برگزار گردید، محلی که هم اکنون بزرگ‌ترین مسابقات تنیس دنیادر آن برگزار می‌شود.به طور کلی تنیس اصلی‌ترین ورزش راکتی است . ورزش هایی چون پینگ پنگ، گلف و بدمینتون از تنیس منشاء گرفته‌اند.

تاریخچه تنیس در ایران [ویرایش]

ظهور ورزش تنیس در ایران به بعد از جنگ جهانی دوم بازمی گردد. پیش از این در فاصله سالهای (1315-1318) باشگاه بوستان ورزش که دارای چندین زمین تنیس بود، در محلی روبروی ورزشگاه شهید شیرودی فعلی به مدیریت شادروان شکوهی گشایش یافت . ورزشگاه شهید شیرودی ( امجدیه سابق) نیز همزمان با ورزشگاه بوستان ورزش با یک زمین تنیس درمحل کنونی افتتاح و نخستین مسابقات قهرمانی تنیس کشور در سال 1318 در همین ورزشگاه برگزار گردید. گفتنی است که ورزش تنیس بخاطر حضور اتباع انگلیسی در آبادان رونق خاصی داشت و اولین مسابقه تنیس بین تیم های آبادان و تهران به سالهای 1317-1320بر می گردد. پس از جنگ جهانی دوم مسابقات قهرمانی تنیس کشور تاسال 1322 جریان داشت که برادران نعمانی ( هانری وژوزف ) در صدر بازیکنان قرار داشتند .از سال 1322-1332مقام قهرمانی تنیس کشور در اختیار ژرژ آفتاندلیان قرار داشت.) اولین سالی که ایران در جام دیویس شرکت نمود 1959 بود. تیم تنیس جام دیویس ایران به مدت 31 سال در جام دیویس بازی کرده و مجموعا 64 بازی انجام داده است ) که حاصل آن 32 برد و32باخت بوده : بیشترین برد از آن منصور بهرامی با 24 برد. بیشترین بازی برنده سینگل از آن تقی اکبری با 17 برد . بیشترین بازی برنده دوبل ازآن کامبیز درفشی جوان با 12 برد. بهترین تیم دوبل از آن کامبیز دزفشی جوان و مصطفی صالح با 6 برد . طولانی ترین بازیها از آن کامبیز درفشی جوان با 22بازی . و بیشترین سال عضویت در تیم دیویس کاپ از آن تقی اکبری با15 سال است.

امتیاز دهی [ویرایش]

در سطح حرفه ای مسابقات می توانند در حد اکثر 3 ست، یا حد اکثر 5 ست برگزار شوند. در مسابقات گرند اسلم، جام دیویس و فینال المپیک مردان بازی ها به شیوهی دوم انجام میشوند. این در حالی است که بازی های زنان همواره حد اکثر 3 ست هستند. بازیکنی که زودتر شش «گیم» را بگیرد برنده «ست» می شود. البته به شرطی که دو گیم از حریف جلوتر باشد. هر جا که لازم باشد باید ست را ادامه داد تا این در اختلاف حاصل گردد. روش امتیاز بندی دیگری که می تواند جایگزین روش ذکر شده باشد، روش «تای-بریک» است به شرط آنکه تصمیم به استفاده از آن پیش از برگزاری مسابقه اعلام شده باشد. در این صورت قوانین زیر باید رعایت گردد: این روش هنگامی به اجرا در می آید که نتیجه برابر «شش» از نظر گیمی حاصل شده باشد. از این روش نمی توان در ست سوم در بازی سه «سته» و در «ست» پنجم در بازی پنج «سته» استفاده نمود باید روش عادی یعنی برد و یا اختلاف دو گیم اجرا گردد مگر اینکه پیش از مسابقه به نحو دیگری اتخاذ تصمیم شده باشد. در یک گیم «تای-بریک» روش زیر اعمال می شود. بازیکنی که زودتر 7 امتیاز را بگیرد، برنده گیم و ست می شود به شرط آنکه دو امتیاز از حریف جلوتر باشد. اگر امتیاز (برابر شش) شود، گیم باید ادامه یابد تا این اختلاف حاصل شود. در روش «تای-بریک» امتیاز دهی باید از سیستم عددی انجام شود. بازیکنی که نوبت سرویس او باشد برای تعیین امتیاز اول سرویس می کند. حریف او برای تعیین امتیازات دوم و سوم سرویس می کند و از آن به بعد هر بازیکن به تناوب برای دو امتیاز بعدی سرویس می کند تا برنده گیم مشخص شود. از امتیازات اول باید به تناوب از نیمه راست و چپ سرویس کرد، که در ابتدا از نیمه راست شروع می شود. اگر سرویس از نیمه اشتباه زمین زده شود و معلوم نگردد تمام نتایج بازی که از آن سرویس یا سرویسهای اشتباه در محل سرویس به محض آشکار شدن باید تصحیح شود. (توضیح آنکه بجز برای امتیاز اول که سرویس از نیمه راست زده می شود، برای هر دو امتیاز بعدی تا پایان «تای-بریک» هر بازیکن به ترتیب اول از نیمه چپ و سپس از نیمه راست سرویس می کند) بازیکنان باید پس از هر شش امتیاز و در خاتمه گیم «تای-بریک» اقدام به تعویض زمین بنماید. شیوه ی امتیاز دهی در گیم های معمولی بدین صورت است: هر گاه بازیکنی امتیاز اول را بگیرد امتیاز 15 برای آن بازیکن ثبت می‏شود. با گرفتن امتیاز دوم، امتیاز 30 اعلام می‏شود. با گرفتن امتیاز سوم امتیاز آن بازیکن 40 اعلام می‏شود. هر گاه بازیکن امتیاز چهارم را نیز بگیرد، امتیاز به صورت اعلام «گیم» مشخص می‏شود. مگر اینکه: اگر هر یک از دو بازیکن سه امتیاز بگیرند، حساب امتیاز «برابر» (دیویس) اعلام می‏شود و امتیاز گرفته شده توسط یک بازیکن به عنوان (آوانتاژ) «امتیاز» مثبت اعلام می‏شود. اگر همین بازیکن امتیاز دیگری بگیرد، برنده «گیم» می‏شود. ولی اگر حریف امتیاز بعدی را بگیرد، حساب امتیازات دوباره به صورت «برابر اعلام می‏شود. این کار به همین ترتیب ادامه می‏یابد تا آنکه یکی از بازیکنان پس از اعلام نتیجه برابر دوباره امتیاز بگیرد که نتیجه «گیم» به نفع آن بازیکن اعلام می‏شود.